Nooit zal ik uw bron bevaren
Hoewel het water aan mijn voeten stroomt
Spelend met mijn lot in uw handen
Mijn hart door ziel omzoomt
Geheimen zonder bestemming
Drijvend op mijn tranen
Laat mijn ogen naar binnen keren
En mij in eenzaamheid wanen
Schemering overvalt de nacht
Een macht van gouden kleuren
Slaat klauwen in mijn ziel
Gesloten zijn alle deuren
Door de regen glijdt mijn geest
Schaduw verdwijn uit mijn gedachten
Maar nee, het blijft verlaten
Hoewel schimmen tot mij lachten
Voor eens en altijd een eind
Te maken aan mijn leven
Voor eeuwig je te omhelzen
Laat dat zijn mijn streven
NeXuS